Wifi ziekenhuis lievensberg
De verpleegkundigen zijn na een uitgebreide opleiding aardig vertrouwd geraakt met de digitale wereld. Op weg naar papierloze dossiers Het Lievensberg ziekenhuis gaat zo veel mogelijk werken met papierloze dossiers. In de afgelopen twee jaar is gewerkt aan de voorbereiding daarvan.
Eind mei gaf VAR-voorzitter Brenda Plasmans, samen met de vicevoorzitter van de medische staf, Paul Sars, het startsein voor de livegang. Het is een grote stap en wij maken die nu. De veiligheid neemt toe doordat de ingevoerde gegevens op een gestandaardiseerde wijze leesbaar worden vastgelegd. De kans op lees- en schrijffouten is bijvoorbeeld veel kleiner. Voor de verpleegkundigen is de overstap even wennen. Alle informatie is nu goed leesbaar. Als je denkt aan al die slechte doktershandschriften is dat alleen al een hele verbetering.
Dat levert ons inderdaad tijdwinst op. Sommige papieren lijsten werden door zowel de medisch specialisten als door de verpleegkundige ingevuld. Het systeem herin- nert ons ook aan bepaalde automatische handelingen die we voorheen zelf moesten onthouden, zoals de controle op doorligwonden. De veiligheidseisen nemen toe. Dat zorgt ook voor meer papierwerk. Maar waar eerst een serie pennen in de borstzak staken, komt de verpleegkundige nu met de mobiele computer de afdeling op.
Dat geeft het werk een nieuwe impuls. Het Verpleegkundig Dossier bevat de medische gegevens die nodig zijn voor het verlenen van de verpleegkundige zorg. Na die ervaring wisten we het helemaal zeker: het Lievensberg ziekenhuis moet een Longpunt worden. Het is de bedoeling dat we het stokje in de toekomst overgeven aan vrijwilligers. De Longpunten zijn een initiatief van het Astma Fonds binnenkort Longfonds. Wat u wilt kunnen leren kennen.
Je moet nu eenmaal eerst een vertrouwensband in een groep opbouwen. Ook kunnen zij hier zorgverleners en vrijwilligers van het Astma Fonds ontmoeten en met hen in gesprek gaan. Als locatie is de aula op de eerste etage gekozen.
Het is een vrijblijvend iets en deelname is kosteloos. Mensen hoeven bijvoorbeeld ook niet iedere bijeenkomst bij te wonen. Het is maar net waar zij behoefte aan hebben. WIJ maken in ieder geval volop reclame voor het Longpunt en de eerste reacties zijn enorm enthousiast.
Wendy Koevoets r. Twaalf daarvan hebben telemetrie bewaking. In de praktijk betekent dat duizenden infuusdagen en intraveneuze inspuitingen. Een veilige en betrouwbare toegang tot de bloedbaan is in deze zorgverlening daarom essentieel. Het ziekenhuis loopt dan ook voorop in de toepassing van deze intraveneuze toedieningsweg. Met dank aan de CCU-verpleegkundigen die binnen het projectteam deze perifeer ingebrachte centrale katheter binnen Lievensberg introduceerden en ziekenhuis breed onder de aandacht hebben gebracht.
Vijf jaar geleden zochten CCU-verpleegkundigen Gerard Kemperman en Leon Wijt naar een veilig en betrouwbaar alternatief voor de veel gebruikte infuuskatheter.
Het alternatief, de centrale veneuze katheter, is voor kortdurende behandelingen een goede oplossing, maar kent ook nadelen. Deze ader loopt in een vrij rechte lijn naar het hart en heeft een grotere diameter. De introductie vier jaar geleden in Lievensberg verliep succesvol.
Momenteel zien we echter een daling van het aantal plaatsingen van een PICC. Het is dus tijd om in actie te komen. En niet voor niets. De bloedvaten blijven ook gespaard voor de toekomst. En in november staat een eerste voorlichtingsbijeenkomst gepland.
Maar ik zou niet goed slapen als er niemand is aan wie ik de belangen van het lab - van de mensen die hier werken - op een goede manier kan overdragen. Maar hij blijft nog tot 1 oktober. De hoofdanalist en Edward Sanders hebben daardoor veel contact met huisartsen. Maar wij waren er eerder. Overigens vind ik concurrentie geen probleem. Wij proberen daar op een gezonde manier tegengas op te geven. Vanwege privacygevoeligheid is het niet altijd eenvoudig om gegevens vanuit het SHL in het ziekenhuis informatiesysteem te krijgen.
Daarin is de intentie vastgelegd om de mogelijkheden voor een intensievere samenwerking te verkennen. Dat proces is nu in voorbereiding. Hij werd gevraagd te blijven tot 1 juli. In beide ziekenhuizen viel daardoor een gat, in Lievensberg zelfs een groot gat. Sanders is opnieuw gevraagd te blijven, nu tot 1 oktober. We verwachten dat per 1 oktober een nieuwe klinisch chemicus is aangesteld.
Ik heb daar alle vertrouwen in. Het is een aantrekkelijke werkplek en de samenwerking biedt een jonge, ambitieuze man of vrouw volop uitdagingen. Later volgde een overstap naar het Ignatius Ziekenhuis later Amphia in Breda.
Op 1 november stapte hij over naar het Lievensberg ziekenhuis. In mijn sollicitatiebrief stond dat daardoor de verhouding tussen management en het leuke werk dat ik deed totaal scheef was gegroeid. Op een gegeven moment zat ik de hele dag te vergaderen over zaken die mij helemaal niet interesseerde en die het lab niet aangingen.
Het laboratorium is een zelfstandige unit die echt in dienst staat van de aanvrager. Er bestond een goede interactie tussen de aanvrager en de klinisch chemicus; de consultancyfunctie was duidelijk. De lijnen waren kort: op het moment dat wij de uitslagen zagen, of bij de aanvang van een onderzoek, belde je snel even op.
Ook met het management waren de lijnen goed. En er gaat wel eens iets kapot. We kunnen ook niet meer zonder ICT. Als onderhoud, vervanging of vernieuwing via allerlei schijven gaat lopen, dan kun je niet meer fatsoenlijk werken en geen adequate bedrijfsvoering volgen.
Hij droeg in september - met uitzicht op het pensioen - het stokje over aan gynaecoloog Jaap Ramondt. Maar hij hield toch niet van vergaderen? Dat geeft interactie. Als ik zie hoe we hier met elkaar omgaan, dat is een verademing vergeleken met andere bedrijven.
Houd dat vast. Sanders heeft een heldere visie op de toekomst van het nieuwe lab. Centralisatie is bijvoorbeeld niet logisch. Dat is voor bepalingen van de uitslagen niet goed. Soms moeten uitslagen ook snel beschikbaar zijn. Daarnaast hebben we hier een bloedbank, een uitgiftepunt voor bloedproducten. Die worden nu in alle drie de ziekenhuizen gedaan. Ook op het gebied van de inkoop van materialen om bepalingen te kunnen doen, de inkoop van apparatuur, een gezamenlijke ICT en de werkverdelingen zijn slagen te maken.
Er zal ook iemand moeten zijn die de bedrijfsvoering per unit aanstuurt. Uitgangspunt is het recht op zorg die goed, veilig en tijdig beschikbaar en toegankelijk is voor iedereen.
Daarvoor is adequate informatie nodig over de kwaliteit van zorg. Er is weliswaar veel informatie voorhanden, maar die is nog weinig transparant. Zorgverzekeraars hebben een belangrijke rol als inkopers van zorg. Zij zouden de belangen van hun verzekerden moeten dienen, zoals het belang van voldoende keuzevrijheid.
Dit zijn geen feiten die direct op echte keuzevrijheid duiden. Het is helder dat ziekenhuizen keuzes zullen moeten maken in hun zorgaanbod. Dat betekent dat zij doen waar zij goed in zijn en overlaten aan anderen waar zij minder goed in zijn. Zorgverzekeraars spelen daarbij uiteraard een rol. Dat mag een enigszins sturende, maar geen exclusieve, rol zijn. Voor mij heeft dit een wat diffuse betekenis.
Die bepaalt op macroniveau de kaders van de zorg. De uitkomst van de verkiezingen kan mogelijk minder marktwerking met zich brengen, waarbij de rol van de zorgverzekeraars juist wordt teruggedrongen.
En wat wordt dan weer de richting? Als het gaat om de bereikbaarheid en toegankelijk van de ziekenhuis voorzieningen heeft dit nadrukkelijk de aandacht en zorg van de CR. Dat speelt onder meer in het kader van de samenwerking van de West-Brabantse ziekenhuizen. Jan Hazendonk voorzitter CR 29 30 Edward specialiseerde zich na zijn opleiding psychia- trisch verpleegkundige tot sociaal-psychiatrisch verpleegkundige.
Dat zijn vaak eenmalige gebeurtenissen. Daar kun je meestal in een klein aantal gesprekken een oplossing voor bieden of voor verwijzen naar een psycholoog. Voor mensen met dit type trauma moet je heel uitgebreid de tijd nemen. Het gaat dan voor ons vooral over asielzoekers of vluchtelingen. Militairen hebben een eigen circuit waarin hulp wordt geboden. In Afrika kan het gebeuren dat van een stam alle mannen worden uitgemoord. Dan staan vrouwen er opeens alleen voor, terwijl daarvoor de mannen altijd alles regelden.
Ook schaamte speelt in veel culturen een rol: een man moet zoiets toch aankunnen! Die vertelde over mensen die tot lang na de Tweede Wereldoorlog de ervaren verschrikkingen op de achtergrond konden houden in een leven van hard werken en van succes. Maar dan breekt de tijd aan dat mensen om hen heen wegvallen, dat ze zelf teruggaan in de tijd. Dan ben je tachtig en wordt die oorlogservaring alsnog een trauma. Maar ook: je ziet slachtoffers, maar hier komen ook daders.
Die straf had hij als traumatisch ervaren. Dat maakte hem weer tot slachtoffer. Hoe zit jij dan zelf tegenover zo iemand? Het heeft zijn vak als hulpverlener rijker gemaakt.
En het heeft hem ook meer begrip en inzicht opgeleverd over mensen in andere culturen. Ada ging vorig jaar juli met pensioen, na bijna 45 jaar in de gezondheidszorg te hebben gewerkt. Vanaf was dat in het Lievensberg ziekenhuis. Voor het overgrote deel van die tijd werkte ze als ver- pleegkundige op de Kinderafdeling.
Ada was al een poosje bezig om de datum waarop zij met pensioen zou gaan in te plannen. De overdaad aan vrije tijd wilde ze opnieuw zinvol invullen.
Een opmerkelijke keuze. Maar ze had allang gezien dat ze ook als vrijwilligster op de afdeling een zinvolle bijdrage kon leveren. Maar nu, een jaar verder, heb ik er geen moeite meer mee om mijn oude vak los te laten. Ik meld het bij de verpleging, bij hen ligt immers de verantwoordelijkheid. Ze helpt daar twee keer per week buitenlandse vrouwen die een inburgeringscursus volgen. Ook doet ze er huiswerkbegeleiding.
Ze geniet hier zichtbaar van en vindt het erg waardevol werk. Hoe zij zich door moeilijke situaties hebben heengeslagen, daar zouden wij nog wat van kunnen leren. Uiteindelijk heb ik het soms drukker dan toen ik werkte.
Maar door mijn vrije tijd zo in te vullen kan ik er voor honderd procent van genieten, en dat is toch de bedoeling. Met het stimuleringsprogramma Handenrijk worden kinderen met een motorische beperking spelenderwijs uitgedaagd om hun aangedane hand of arm zoveel mogelijk in te schakelen.
Door een pleister voor het dominante oog te plakken, worden de hersenen gedwongen om het slechtere oog te gebruiken. In september start het nieuwe behandelprogramma waarbij de jongeren in twee groepen worden verdeeld. Kinderen van Zeeland tot Etten-Leur kunnen in aanmerking komen voor de therapie.
Bovendien is het natuurlijk ook een stuk leuker om met leeftijdgenoten aan de slag te gaan met de opdrachten. Bij Handenrijk staan als thema uiteenlopende beroepen centraal. Ie- dere keer wordt er aan de slag gegaan met een ander beroep en nieuwe opdrachten. De aangedane hand wordt tijdens spel keer op keer gestimuleerd. Maar ook met dagelijkse activiteiten, zoals het smeren van een boterham of het zelfstandig aankleden.
Daarom krijgen de deelnemers ook huiswerk mee en moet er iedere dag thuis een half uur goed geoefend worden. Eigenlijk nog voordat het behandelprogramma begint. Dan vinden er namelijk gesprekken plaats met de ouders om goed in beeld te krijgen waar de focus op moet komen te liggen. We gaan vervolgens aan de slag om vooral die punten te verbeteren.
Een beetje politicus of voetballer wordt niet op de pers losgelaten zonder gedegen mediatraining. Kort gezegd: door het maken van video-opnames wordt een ander beeld gegeven letterlijk en figuurlijk van de communicatie tussen ouder en kind. Vooral wanneer die verstoord is of dreigt te raken. Je kunt heel mooi in beeld brengen wat het kind laat zien, wat het nodig heeft. Interactie is dan absoluut het sleutelwoord.
We werken juist vanuit de krachten van de ouders. De kunst is dan om dat te benoemen en uit te vergroten. Gesteund en ondersteund Het streven is erop gericht dat beide ouders betrokken worden bij de VIB. Het is belangrijk dat ouders zich door elkaar gesteund en ondersteund voelen. In de praktijk zijn het vaak de moeders die het eerst tegen bepaalde dingen aanlopen. Als een van beide ouders niet mee wil doen, starten ze de VIB wel met de ander. De uitkomst van de VIB wordt, als dat nodig is, kortgesloten met anderen, bijvoorbeeld grootouders of begeleiders.
Het is ook steeds zoeken naar de juiste timing om met het voorstel te komen: hoe introduceert je het, hoe leg je het in de week. De draagkracht van de ouders bepaalt mede of je wel of niet start. Het goede moment dient zich soms aan als de ziekenhuis opname zich herhaalt of omdat kind en ouders tegen dezelfde problemen blijven aanlopen.
Dan is de bereidheid vaak groter. E-mail: bruno. Deze site is ontworpen met de. Nederland: Slotervaart Ziekenhuis Amsterdam Louwseweg 6 EC Amsterdam Bariatrische Chirurgie mail: Bariatrie slz.
Gielen en Chirurg Dr. C Janssen Dokter F. U kunt een afspraak maken op het volgende telefoonnummer Informatie via www. Greve Academisch Ziekenhuis te Maastricht. Antonius Ziekenhuis Nieuwegein Dokter van Ramshorst houdt zich bezig met de maagband. Lagae en Dokter A. Cardon Ziekenhuis Zeeuws-Vlaanderen Dokter Lagae en Dokter Cardon houden zich bezig met de maagband wachttijd 6 maanden en de Gastric Bypass bijna geen wachttijd doen de operaties laparoscopisch. Claassen Afd. Bariatrie U kunt een afspraak maken op het volgende telefoonnummer 0 98 90 of 0 48 15 Internet: www.
Onze specialisten. Samen word je beter Bravis Ziekenhuis Lees voor. Bravis panel Door deelname aan het Bravis panel kunt u een steentje bijdragen aan de kwaliteit van dienstverlening in het Bravis ziekenhuis.
Bravis Beter Thuis Voor specialistische zorg hoeft u niet altijd naar het ziekenhuis. Oncologie Centrum Kanker raakt niet alleen je lijf, maar heel je leven. Toekomstige zorglocaties Het Bravis ziekenhuis bouwt aan toekomstige locaties in de regio. Samen word je beter Daarom Bravis Wachttijden Wachttijden van de poliklinieken, behandelingen en diagnostiek.
0コメント